Elastomeri su materijali koji se mogu mnogo širiti primjenjujući relativno malu silu. Zbog njihove strukture, elastomeri imaju veliku elastičnost, koja podrazumjeva da je zadržavanje deformacije veoma kratko. Postoje dvije glavne grupe elastomera, hemijski ukršteni materijali (materijali od gume) i termoplastični elastomeri.

Materijali od gume su polimeri, koji su formirani ukrštanjem makromolekula sa različitim vulkanizacionim dodacima. Zbog svojih hemijskih osobina oni se ne tope i počinju da se raspadaju na visokim temperaturama. Kao dodatak ukrštanja obezbjeđuje se da se gumeni materijali ne raspadaju, i, u zavisnosti od medija, više ili manje su podložni intenzivnom povećanju obima ili skupljanju.

Termoplastični elastomeri demonstriraju karakteristične osobine elastomera kod primjene u širokom temperaturnom opsegu. Oni su fizički ali ne i hemijski ukršteni, zbog toga se mogu topiti na visokim  temperaturama i mogu se obrađivati sa standardnim tehnikama obrade termoplastike. Termoplastični elastomeri su rastvorivi, uopšteno, oni se manje šire u poređenju sa njihovim hemijski ukrštenim ekvivalentima.

Termoplastike se mogu topiti. One su polimerski materijali, koji su u osnovi tvrđi i krući na njihovim temperaturama upotrbe u poređenju sa elastomerima. U zavisnosti od hemijske strukture, osobine variraju od tvrdih, do krutih, te do istezivih i fleksibilnih. Zbog morfološke strukture, preveliko istezanje je nepovratno i izobličeni dijelovi ostaju u deformativnom stanju. Termoplastike se zbog toga zovu Plastomeri.

Plastomeri se primjenjuju u tehnologiji zaptivanja za zaštitne prstenove, vođice, nosive elemente, i sl..